Nie chodzi nam wyłącznie o zdobywanie najwyższych wyników egzaminu maturalnego, liczne udziały w konkursach i o dostawanie się na studia wyższe. Szkoła średnia ma być drogą do szczęścia, a nie jedynie do wąsko pojętej zawodowej i finansowej kariery. W procesie dydaktyczno-wychowawczym pragniemy uwzględnić wszystkie elementy natury człowieka. Nie chcemy lekceważyć wrażliwości poszczególnych uczniów, ani zasad pedagogiki czy psychologii. Mamy przeświadczenie, że pedagogika rankingowa prowadzi do toksycznego stresu i dysharmonii rozwojowej. Chcemy raczej zaszczepić młodym ludziom silne przeświadczenie, że celem szkoły jest nie tyle matura, ile nabycie stylu ciągłego uczenia się i doskonalenia osobowości.

Zależy nam na przekazaniu młodym ludziom chrześcijańskiej i franciszkańskiej wizji świata. Doktryna katolicka, przede wszystkim personalizm chrześcijański, stanowi punkt odniesienia i inspiracji dla całej działalności naszej szkoły. Chcemy wychowywać człowieka, dalej chrześcijanina i obywatela, świadomego swojej wartości, swoich zadań i odpowiedzialności.

Proces kształcenia i wychowania ma zmierzać ku syntezie wiary, nauki i życia w postawie poszczególnych uczniów.

Duchowość franciszkańska natomiast stanowi szansę świeżego, oryginalnego i atrakcyjnego spojrzenia na współczesną cywilizację i kulturę. Młodzież często odnosi się do szkoły z rezerwą, niekiedy wręcz z niechęcią, szukając poza nią źródeł inspirujących jej rozwój umysłowy i społeczny. Rozbudowa środków masowej informacji okazuje się wielką konkurencją w stosunku do tradycyjnego nauczania w klasach szkolnych. Rodzą się wizje społeczeństwa bez szkół, w którym procesy kształcenia miałyby mieć charakter spontaniczny i samoistny, a więc autentyczny, uwolniony od nacisków instytucjonalnych i administracyjnych, pozostających na usługach panującej mniejszości. Nasza szkoła czerpiąc z franciszkańskiej duchowości pragnie wykształcić prawych obywateli, którzy w przyszłości będą stanowić elitę intelektualną i kulturalną Ojczyzny i Kościoła, i wniosą w życie społeczeństw – zgodnie z wezwaniem św. Jana Pawła II – ukryty skarb Ewangelii, aby budować cywilizację miłości, braterstwa, solidarności i pokoju oraz będą włączać się w dzieło przebudowy świata.

Szkoła taka wyznacza swoje cele szczegółowe, które realizuje najlepiej. Wybierają ją ci uczniowie, których osobiste preferencje są z takimi właśnie celami zgodne. I to jest jeden z kluczy do efektywności i racjonalizacji kształcenia. Oczywiście, owe cele są jasno zadeklarowane i ogłoszone, żeby właściwi kandydaci mogli trafić do właściwej placówki, gdzie ich możliwości i motywacja będą najlepiej wykorzystane, a aspiracje mogą się spełnić.

Zakładamy, że uczeń podejmujący naukę w naszej placówce respektuje jej wyznaniowy charakter. Przyjmujemy jednak również uczniów, którzy są na drodze poszukiwania prawdy i nie mają jasno sprecyzowanego światopoglądu.

Postawa otwartości wobec uczniów poszukujących jest wyrazem zaufania szkoły. Wierzymy, że zdrowo pojęta wolność jest pomocna w tworzeniu więzi ułatwiającej wzajemne poznanie i przezwyciężenie uprzedzeń. Uczniowie są naszymi partnerami, a ich potrzeby ukierunkowują sposób naszego działania. W społeczności szkolnej, którą tworzą uczniowie, rodzice, nauczyciele i inni pracownicy szkoły, dbamy o poczucie bezpieczeństwa i akceptacji.

W szkole każdy członek społeczności: od dyrektora i nauczycieli poprzez uczniów wraz z rodzicami, aż po pracowników obsługi – jest osobą, która w pełni swojej wolności świadomie wstępuje do tej społeczności i decyduje się na jej współtworzenie.